Κατάγματα Σπονδυλικής Στήλης

Τι είναι τα Κατάγματα Σπονδυλικής Στήλης;

Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης είναι σοβαρές καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την κινητικότητα του ασθενούς. Με βάση τον μηχανισμό και το αίτιο της κάκωσης διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:
α) Τα τραυματικά κατάγματα τα οποία συμβαίνουν σε φυσιολογικά οστά και απαιτούν μεγάλες δυνάμεις και προκύπτουν από καταπόνηση, πρόσκρουση ή πτώση όπως τροχαία ατυχήματα. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να προσδιοριστεί αν έχει τραυματιστεί ο νωτιαίος μυελός και οι νευρικές δομές, έτσι ώστε να αποφασιστεί ο καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης.
β) Τα παθολογικά (αυτόματα) κατάγματα που συμβαίνουν σε παθολογικά οστά και απαιτούν όχι τόσο μεγάλες δυνάμεις. Συνηθέστερα είναι τα οστεοπορωτικά κατάγματα, όπου ο σπόνδυλος μπορεί να υποστεί καθίζηση (συμπιεστικά κατάγματα) ή τα κατάγματα λόγω κάποιου όγκου.

 

Συμπτώματα Καταγμάτων Σπονδυλικής Στήλης

Τα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάσει ένα κάταγμα σπονδύλου είναι τα εξής:

  • Έντονο άλγος στην περιοχή του κατάγματος
  • Μούδιασμα/ Πάρεση άνω ή και κάτω άκρων
  • Διαταραχές ούρησης και κένωσης
  • Διαταραχές αναπνοής (σε περιπτώσεις καταγμάτων στην ανώτερη αυχενική μοίρα)

 

Διάγνωση Καταγμάτων Σπονδυλικής Στήλης

Η διάγνωση των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης συνήθως γίνεται με βάση την αξιολόγηση των συμπτωμάτων, της κλινικής εξέτασης και των απεικονιστικών εξετάσεων.
Η ακτινογραφία είναι μία από τις πρώτες εξετάσεις που μπορούν να γίνουν για τον εντοπισμό των καταγμάτων. Ωστόσο μπορεί να απαιτηθούν πιο ειδικές εξετάσεις, όπως η μαγνητική τομογραφία ή η αξονική τομογραφία.
Η αξονική τομογραφία είναι πολύ σημαντική εξέταση για την διάγνωση καθώς μπορεί να αναδείξει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τη μορφολογία του σπονδύλου.
Η μαγνητική τομογραφία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη καθώς παρέχει λεπτομερείς εικόνες του νωτιαίου μυελού, των μαλακών ιστών, των νεύρων και των σπονδύλων. Μπορεί να ανιχνεύσει ακόμα και μικρές ή μη ορατές καταγματικές γραμμές ή ενδαρθρικές διαταραχές. Επίσης, αναδεικνύει και τις ανατομικές δομές της περιοχής, τις εκφυλιστικές αλλοιώσεις και άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως όγκοι.

 

Αντιμετώπιση Καταγμάτων Σπονδυλικής Στήλης

Τα σπονδυλικά κατάγματα πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα, καθώς μπορεί να επιδεινωθούν με την κίνηση και να προκαλέσουν μεγαλύτερη βλάβη. Η αντιμετώπιση των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης εξαρτάται από τη σοβαρότητα και τη θέση του κατάγματος, την ύπαρξη τυχόν συνοδών τραυμάτων και νευρολογικών ελλειμάτων καθώς και τη συνολική κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για τη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης και την αποσυμπίεση των νεύρων, ενώ σε άλλες περιπτώσεις η συντηρητική θεραπεία είναι αρκετή.
Η συντηρητική προσέγγιση η οποία περιλαμβάνει τη διαχείριση του πόνου μέσω αναλγητικών φαρμάκων, αποφυγή φόρτισης της σπονδυλικής στήλης, και εφαρμογής ειδικού κηδεμόνα, είναι συχνά η πρώτη γραμμή θεραπείας για σταθερά κατάγματα όπου δεν παρατηρείται συμπίεση του νωτιαίου μυελού.
Σε περιπτώσεις σοβαρών καταγμάτων ειδικά εάν εντοπίζεται αστάθεια της σπονδυλικής στήλης, σοβαρές παραμορφώσεις, απώλεια ύψους του σπονδύλου ή νευρολογική βλάβη είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. Ο σκοπός της χειρουργικής αντιμετώπισης είναι η σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης και η επαναφορά της φυσιολογικής της δομής.

Τα κατάγματα αντιμετωπίζονται με:
Κυφοπλαστική– Σπονδυλοπλαστική: πρόκειται για ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για την αντιμετώπιση καταγμάτων που προκαλούνται από κάποιο τραυματισμό, όγκο ή οστεοπόρωση. Σε αυτή την περίπτωση αποκαθίσταται το ύψος του σπονδύλου που έχουν υποστεί βλάβη και σταθεροποιείται το κάταγμα μέσω έγχυσης ειδικού τσιμέντου στο πάσχον σημείο. Επιλέγονται για την αντιμετώπιση του πόνου και σε περιπτώσεις όπου δεν παρατηρείται συμπίεση των νευρικών δομών.
Σπονδυλοδεσία: πρόκειται για χειρουργική επέμβαση η οποία περιλαμβάνει τη «συνένωση» δύο ή περισσότερων σπονδύλων για την παροχή σταθερότητας. Κατά το χειρουργείο χρησιμοποιούνται ειδικά υλικά και μοσχεύματα. Επιλέγεται για την αντιμετώπιση της αστάθειας της σπονδυλικής στήλης.